Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Οι δίκες της μόσχας (μέρος δεύτερο)

Ένα βασικό ερώτημα όσων στέκονται κριτικά απέναντι στις δίκες της μόσχας, αφορά τη σκοπιμότητά τους. Ήταν αναγκαία η εκκαθάριση των παλιών ηγετών της αντιπολίτευσης; Ήταν επικίνδυνοι για τη σοβιετική εξουσία, εφόσον είχαν ηττηθεί πολιτικά και δεν είχαν ερείσματα στην κοινωνία; Ειδικά από τη στιγμή που το σοβιετικό σύνταγμα του 36’ διακήρυσσε ότι είχαν τεθεί οι βάσεις του σοσιαλισμού κι είχαν νικηθεί τα τελευταία υπολείμματα των εκμεταλλευτριών τάξεων.

Τι απαντά η άλλη πλευρά; Οι ηγέτες τις αντιπολίτευσης συνδέονταν με σαμποτάζ κι ομάδες που ήθελαν να ανατρέψουν τη σοβιετική ηγεσία. Στις τελευταίες περιλαμβάνουν τον τρότσκι για τη θέση του περί αντιγραφειοκρατικής επανάστασης κατά της θερμιδοριανής γραφειοκρατίας. Πώς θα είχε όμως πιθανότητες επιτυχίας στην πράξη μια τέτοια κίνηση; Κατά βάση αξιοποιώντας μια πολιτική κρίση εν όψει ή εν μέσω του επερχόμενου πολέμου.

Σε ένα διευρυμένο στρατιωτικό συμβούλιο τον ιούνη του 37’ ο στάλιν έλεγε: ο τρότσκι οργάνωσε μια ομάδα την οποία άμεσα εκπαίδευε και δίδασκε: δώστε πληροφορίες στους γερμανούς για να μπορέσουν να πιστέψουν ότι εγώ ο τρότσκι έχω τους ανθρώπους μου. Κάντε δολιοφθορές και καταστροφές έτσι ώστε οι ιάπωνες κι οι γερμανοί να πιστέψουν ότι εγώ ο τρότσκι έχω δύναμη.

Ο κάμενεφ στην απολογία του αναφέρει μεταξύ άλλων: Η τρομοκρατική συνωμοσία οργανώθηκε και καθοδηγήθηκε από εμένα, τον ζινόβιεφ και τον τρότσκι. Είχα πειστεί ότι η πολιτική του κόμματος, η πολιτική της ηγεσίας του είχε θριαμβεύσει, με τη μοναδική έννοια που μπορεί να θριαμβεύσει μια πολιτική στην χώρα του σοσιαλισμού, με την αναγνώρισή της από τις μάζες των εργαζομένων. Η επένδυσή μας σε μια πιθανή διάσπαση του κόμματος αποδείχτηκε επίσης ανεδαφική. Στηριχτήκαμε στη δεξιά ομάδα των ρίκοφ, μπουχάριν και τόμσκι. Η απομάκρυνση αυτής της ομάδας από την ηγεσία και το γεγονός ότι χρεοκόπησαν στα μάτια των εργαζόμενων μαζών, μας στέρησε κι από αυτό το τελευταίο χαρτί. Δε μπορούσαμε πλέον να υπολογίζουμε σε κάποια εσωτερική δυσκολία για να πετύχουμε την ανατροπή της ηγεσίας, που είχε οδηγήσει την χώρα μέσα από εξαιρετικά δύσκολους δρόμους, στην εκβιομηχάνιση και την κολεκτιβοποίηση.

Απέμεναν δύο δρόμοι: ή να θέσουμε, έντιμα κι ολοκληρωτικά, τέλος στον αγώνα μας ενάντια στο κόμμα ή να συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα, χωρίς όμως καμιά ελπίδα να κερδίσουμε οποιαδήποτε μαζική υποστήριξη, χωρίς πολιτική πλατφόρμα, χωρίς συνθήματα. Να τον συνεχίσουμε με την έννοια της ατομικής τρομοκρατίας. Επιλέξαμε το δεύτερο δρόμο.


Επομένως η αντιμετώπισή τους δεν ήταν πολιτική, αλλά διοικητική (σύλληψη, δίκες κτλ). Ωστόσο η τελευταία παράγραφος, όπου ο κάμενεφ εξηγεί ποια ήταν τα κίνητρά τους, δεν είναι ιδιαίτερα πειστική.
Οδηγηθήκαμε σε αυτό το δρόμο καθοδηγούμενοι από το χωρίς όρια μίσος μας εναντίον των καθοδηγητών του κόμματος και του κράτους και από τη δίψα μας για εξουσία, με την οποία ήμασταν τόσο στενά συνδεδεμένοι κι απ’ την οποία απομακρυνθήκαμε κατά την πορεία της ιστορικής εξέλιξης.

Ο στάλιν αντιλαμβάνεται αυτή την πτυχή και δίνει μια άλλη διάσταση στα γεγονότα.
Η πράβντα στα άρθρα της για τη δίκη των ζηνοβιεφικών και των τροτσκιστών απέτυχε παταγωδώς. Δεν έδωσε ούτε ένα άρθρο που να εξηγεί μαρξιστικά τη διαδικασία της πτώσης αυτών των καθαρμάτων, το κοινωνικοπολιτικό τους πρόσωπο, την πραγματική τους πλατφόρμα. Όλα τα επικέντρωσε στο προσωπικό στοιχείο, στο ότι υπάρχουν άνθρωποι κακοί, που επιθυμούν να καταλάβουν την εξουσία κι άνθρωποι καλοί που βρίσκονται στην εξουσία. Με αυτή τη σούπα από κουτόχορτα τάισε την κοινή γνώμη.

Έπρεπε να ειπωθεί στα άρθρα ότι η πάλη ενάντια στον στάλιν, τον βοροσίλοφ, το ζντάνοφ, τον κοσιόρ κι άλλους είναι πάλη ενάντια στα σοβιέτ, την κολεκτιβοποίηση, την εκβιομηχάνιση, συνεπώς πάλη για την επανόρθωση του καπιταλισμού στην εσσδ. Ο στάλιν κι οι άλλοι καθοδηγητές δεν είναι απομονωμένα πρόσωπα, αλλά προσωποποίηση όλων των επιτυχιών του σοσιαλισμού στην εσσδ, της ανόδου του πολιτισμού, συνεπώς των προσπαθειών της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και της εργαζόμενης διανόησης για το τσάκισμα του καπιταλισμού.

Έπρεπε να ειπωθεί ότι όποιος παλεύει ενάντια στους καθοδηγητές του κόμματος και της κυβέρνησης της εσσδ, είναι υπέρ της ήττας του σοσιαλισμού και της παλινόρθωσης του καπιταλισμού. Ότι η συζήτηση για έλλειψη πλατφόρμας των ζινοβιεφικών και τροτσκιστών αποτελεί απάτη από την πλευρά αυτών των καθαρμάτων κι αυταπάτη των συντρόφων μας. Αυτά τα καθάρματα είχαν πλατφόρμα. Η ουσία της πλατφόρμας τους ήταν η ήττα του σοσιαλισμού στην εσσδ κι η καπιταλιστική παλινόρθωση. Να μιλήσουν ανοιχτά γι’ αυτήν τους ήταν ασύμφορο. Από εδώ προκύπτει η εκδοχή για έλλειψη πλατφόρμας που έγινε αποδεκτή από τους εύπιστους, τσαπατσούληδες συντρόφους μας.


Έπρεπε τέλος να ειπωθεί ότι η πτώση αυτών των καθαρμάτων μέχρι το επίπεδο των λευκοφρουρών και των φασιστών προκύπτει λογικά από το προπατορικό τους αμάρτημα ως αντιπολιτευόμενων στο παρελθόν.
Αν κάποιους σφους αναγνώστες τους ξενίζει η βιβλική αναφορά, ας λάβουν υπόψη τους ότι κι η αντιπολίτευση είχε παρόμοιες. Όπως για παράδειγμα το άρθρο του τρότσκι «ο κάιν τζουγκασβίλι οδηγείται μέχρι τέλους», που παρατίθεται στο τέλος του αφιερώματος της ελευθεροτυπίας.

Ας επιστρέψουμε όμως στην ανάλυση του προπατορικού αμαρτήματος.
Ο λένιν από το 10ο συνέδριο του κόμματος ακόμη, έλεγε ότι οι φράξιες στο σοβιετικό καθεστώς, εάν επιμένουν στα λάθη τους κατά τον αγώνα τους ενάντια στο κόμμα, θα κατρακυλήσουν οπωσδήποτε μέχρι τους λευκοφρουρούς, θα ενωθούν με τους εχθρούς της σοβιετικής εξουσίας. Αυτή η θέση του λένιν επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά, δυστυχώς όμως δεν αξιοποιήθηκε από την πράβντα.

Το πρώτο που μου ήρθε συνειρμικά, όσο έγραφα το κείμενο, ήταν ένα κομμάτι από το λόγο της αλέκας, στην εκδήλωση της κυριακής για την επον, προς τιμήν του νίκου πλουμπίδη.
Δεν είναι παραδεκτό να ταυτίζονται οι διαφορετικές απόψεις με την ταύτιση του συμφωνούντος ή διαφωνούντος, ανάλογα με την περίπτωση, με τον ταξικό εχθρό. Αυτού του τύπου η διαπάλη όχι μόνο δε βγάζει πουθενά, όχι μόνο μπορεί να οδηγήσει σε φοβερή αδικία, αλλά συγκαλύπτει το πολιτικό περιεχόμενο των διαφορετικών απόψεων, την υποκαθιστά με προσωπικές διαμάχες και άδικες κατηγορίες που δύσκολα διορθώνονται έγκαιρα, ιδιαίτερα σε δύσκολες συνθήκες σαν την περίοδο που αναφερόμαστε.
Ο σύντροφος με το μουστάκι δεν ανάγει τίποτα στο προσωπικό, θεωρεί όμως ότι οι διαφορετικές απόψεις που συγκροτούνται σε φράξιες κι επιμένουν στα λάθη τους, φτάνουν αναπόφευκτα στο σημείο να ταυτιστούν με τον ταξικό εχθρό. Και λέει ότι αυτή ήταν κι η άποψη του λένιν στο 10ο συνέδριο των μπολσεβίκων, όπου απαγορεύτηκαν οι φράξιες.

Δεν ξέρω αν είπε αυτό ακριβώς ο λένιν αλλά αν όλα ξεκινάν από κάποιο προπατορικό αμάρτημα η πολιτική πλευρά των δικών γίνεται πρωτεόυσα. Ο πρωτόπλαστος μπουχάριν στην ολομέλεια του δεκέμβρη του 36’ που αναφέραμε στο πρώτο μέρος, θίγει αυτό ακριβώς το σημείο.

Οι κατηγορίες που απευθύνθηκαν εναντίον μου στην ολομέλεια μου φαίνονται απλώς τερατώδεις. Αλλά θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή και σε άλλες πλευρές του ζητήματος. Τι προκύπτει; Σύμφωνα με την εξήγηση του καγκανόβιτς προκύπτει ότι η ολομέλεια θέτει το ζήτημα όχι νομικά, αλλά πολιτικά. Από την πορεία της συζήτησης προκύπτει ότι γίνεται λόγος για γενική πολιτική εκτίμηση κάποιων κατηγορούμενων ή υπόπτων κι αργότερα, μετά την απόφαση της ολομέλειας, θα ακολουθήσουν κατ’ αντιπαράσταση εξετάσεις, αναλυτική έρευνα των γεγονότων κ.ά.

Τι σημαίνει πολιτική εκτίμηση από αυτή την άποψη; Εκφράζεται με προτάσεις που έχουν χαρακτήρα απόφασης: να καθαιρεθεί από την κε, να διαγραφτεί από το κόμμα, να παραπεμφθεί σε δίκη κ.ά. Αυτό αποτελεί απόφαση της ανώτατης κομματικής βαθμίδας. Τι απομένει τότε στην παραπέρα ανάκριση; Ξεκάθαρο! Να επιβεβαιώσει με κάθε τρόπο την υποχρεωτική απόφαση. Υποχρεωτική για τον ανακριτή, υποχρεωτική για τον εισαγγελέα, υποχρεωτική για τους δικαστές (αν η υπόθεση φτάσει στο δικαστήριο), υποχρεωτική όσο κι αν φαίνεται παράδοξο και για τον ίδιο τον κατηγορούμενο, αν είναι ακόμη μέλος του κόμματος. Δε μπορεί η ανάκριση να αθωώσει κάποιον που έχει καταδικάσει το ανώτατο κομματικό σώμα.

Σε τι οδηγεί αυτό; Αυτό μπορεί να οδηγήσει πρώτον σε τραγικά λάθη και δεύτερον, σε φοβερές δυσκολίες υπεράσπισης του εαυτού μου. Ακόμη και στην ίδια την ολομέλεια η κατάσταση ήταν η εξής: υλικά έχουν όλοι στα χέρια τους, εκτός από τους κατηγορούμενους. Ο κατηγορούμενος στέκεται έκπληκτος από τις ξαφνικές, ιδιαίτερα τερατώδεις κατηγορίες, που του απευθύνονται για πρώτη φορά. Υπό το γνωστό από πριν δεδομένο κλίμα όλοι δηλώνουν: είμαι πεισμένος, δεν υπάρχει αμφιβολία κ.ά. Στον κατηγορούμενο λένε κατά πρόσωπο: δε σε πιστεύουμε, κάθε λέξη σου πρέπει να την ελέγξουμε. Από την άλλη πλευρά όμως, τα λόγια των κατηγόρων γίνονται απολύτως δεκτά. Συνεπώς η υπεράσπιση είναι πραγματικά πολύ δύσκολη. Βέβαια μες στη γενική ατμόσφαιρα των ημερών μας κανείς δεν τολμά να μιλήσει υπέρ του κατηγορούμένου. Και μετά; Στα επόμενα στάδια, μετά την κομματική απόφαση, αυτή η υπεράσπιση θα είναι σχεδόν αδύνατη.


Η κε του μπλοκ θεωρεί τους αναγνώστες της μεγάλα παιδιά που δεν περιμένουν τη δική της γνώμη για να βγάλουν συμπεράσματα. Παρόλα αυτά θα έλεγε σχηματικά τα εξής. Οι σοβιετικοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση που έμοιαζε με γόρδιο δεσμό και τον έλυσαν με το σπαθί. Το πιο σημαντικό είναι ότι κατάφεραν να τον λύσουν. Κι αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι τον κόμπο τον βρήκαν, δεν τον διάλεξαν, ούτε ευθύνονται για τη δημιουργία του.

Η κριτική που γίνεται παίρνει ως σημείο αναφοράς την αντιμετώπιση του κόμπου στα χρόνια του λένιν. Αφενός όμως ούτε εκείνα τα χρόνια ήταν χωρίς αίμα και διοικητικά μέτρα. Αφετέρου ο λένιν ήταν η εξαίρεση. Ένα κεφάλι από όλους τους υπόλοιπους που αποτελούσαν τον κανόνα.

Κλείνουμε την ανάρτηση με έναν παράπλευρο συνειρμό κι ένα απόσπασμα από την απολογία του ράντεκ (στο δεύτερο κύμα των δικών) που αναλύει το σχέδιο του αντιπολιτευτικού κέντρου για την παλινόρθωση του καπιταλισμού.

Ενώ μέχρι τότε ο τρότσκι εκεί κι εμείς εδώ, μιλούσαμε για οικονομική οπισθοχώρηση στη βάση του σοβιετικού κράτους όμως, σε αυτή την επιστολή υποδεικνυόταν ριζική στροφή. Πρώτον ο τρότσκι θεωρούσε ότι αποτέλεσμα της ήττας της εσσδ θα είναι αναπόφευκτα οι εδαφικές παραχωρήσεις. Ανέφερε μάλιστα συγκεκριμένα την ουκρανία. Δεύτερον γινόταν λόγος για διαμελισμός της εσσδ. Τρίτον από οικονομική άποψη προέβλεπε τις παρακάτω συνέπειες της ήττας: όχι μόνο εκχώρηση δικαιώματος εκμετάλλευσης βασικών για τα ιμπεριαλιστικά κράτη βιομηχανικών μονάδων, αλλά και παράδοση, πώληση σε ιδιώτες καπιταλιστές, βασικών οικονομικών μονάδων που οι ίδιοι θα καθορίσουν, ομολογιακά δάνεια (…). Στον τομέα της αγροτικής πολιτικής έθεσε ξεκάθαρα το ζήτημα της διάλυσης των κολχόζ και της παραχώρησης των τρακτέρ και των άλλων αγροτικών μηχανημάτων στα χέρια των ατομικών παραγωγών για την αναγέννηση ενός νέου κουλάκικου στρώματος.

Ανεξάρτητα από το ποιος ήταν τελικά ο εμπνευστής του, η ομοιότητα με την πορεία επικράτησης της αντεπανάστασης είναι εντυπωσιακή. Μόνο το διαμελισμό με τις βαλτικές που δεν προέβλεψε. Ίσως γιατί το 36’ δεν ήταν δικές μας ακόμα (τις ξαναπήραν οι σοβιετικοί το 39’ με το σύμφωνο μολότοφ-ρίμπεντροπ).

25 σχόλια:

Trash είπε...

"... τουφεκίστε αυτά τα λυσσασμένα σκυλιά!..."
Από τη τελική αγόρευση του λαϊκού επίτροπου Βισίνσκι.
Τελικά ο Ζηνοβιεφ μάλλον είχα δίκιο.
Δεν τους άξιζε η φθορά του σχοινιού που είχα παράγει με την εργασία του ο Σοβιετικός λαός για να κρεμμαστούν!

Trolletarios είπε...

Το πρόβλημα και με τις δύο πλευρές της αριστεράς είναι οτι αδυνατούν να δουν την περιόδο Στάλιν σαν ένα ιστορικό ζήτημα και επιμένουν να την αντιμετωπίζουν σαν ένα θέμα του σήμερα με ότι αυτο συνεπάγεται για την ποιότητα της αντιπαράθεσης. Λέω της αριστεράς γιατί η "αστική" ιστοριογραφία έχει προχωρήσει πολύ από τον καιρό του Κονκουεστ και άλλων παραμυθάδων.

Τα γεγονότα, με κάποιες κυριώς ποσοτικές παραλλαγές παραμένουν τα ίδια. Ξέρουμε οτι "ο Στάλιν" καταφερε την εκβιομηχάνιση, νίκησε στον πόλεμο κ.ο.κ. Ξέρουμε επίσης ότι στην "περίοδο Στάλιν" γίνανε πολλά και διάφορα εγκληματικά έκτροπα με γνώση και προτροπή του Στάλιν. Έχουμε την έγκριση του ίδιου του Στάλιν για τη χρήση βασανιστηρίων, την διατάγη Νο 00447 της ΝΚΒΔ για μαζικές επιχειρήσεις εναντίων διάφορων αντισοβιετικών στοιχείων και άλλα πολλά και διάφορα.

Το θέμα είναι ότι όπως οι επιτυχίες δεν αναιρούν τις στρεβλώσεις, έτσι και οι στρεβλώσεις δεν αναιρούν τις επιτυχίες, επιτυχίες του κινήματος γενικότερα και της συγκεκριμένης ηγεσίας ειδικότερα.

Μόνο κάποιος ανιστόρητος και... αγαθός θα περίμενε ότι η οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας σε εχθρικό περιβάλλον και χωρίς τις αντικειμενικές για την ύπαρξη της βάσης θα μπορούσε να προχωρήσει ομαλά και ρόδινα. Μπορεί η εντατικοποίηση της εργασίας και η μείωση μισθών (με όλες τις συνέπειες) να μην είναι ένα μέτρο που περιμένει κανείς απο σοσιαλιστική κυβέρνηση, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να επιτευχθεί η πρωταρχική συσσώρευση στην ΕΣΣΔ, ιδίως με τον πόλεμο να έρχεται.

Από την άλλη, η αναγνώριση των παραπάνω δεν μας εμποδίζει να κριτικάρουμε και να καταδικάσουμε και τα εγκλήματα και τις γελοιότητες της εποχής, βγάζοντας τα απαραίτητα συμπεράσματα για το σήμερα. Όπως ήταν ντροπή για ένα κόμμα του επιπέδου του ΠΚΚ(μπ) να δίνει το ελεύθερο στον Γίεζωφ και στους μπράβους του να τρομοκρατούν την κοινωνία και μετά να τον διαγράφει από το Κόμμα και από τις φωτογραφίες σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα, έτσι είναι και ντροπή για το Κόμμα μας και το Ρίζο να διαστρεβλώνει τα λόγια του τίμιου οππορτουνιστή Ρούσση σε ανυπόγραφα άρθρα αντί να απαντά επί της ουσίας, ελπίζοντας φυσικά ότι οι αναγνώστες δεν θα ψάξουν για το αυθεντικό κείμενο.

Όπως τότε, έτσι και τώρα, αυτές οι καραγκιοζιές είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας και της ιστορικής ανωριμότητας του κινήματος. Το καθήκον μας είναι να τις ξεπεράσουμε έτσι ώστε να μπορέσουμε να επαναλάβουμε τα θαύματα χωρίς αηδίες τύπου Γίεζωβ, Μπέρια, Λισένκο, Μαρρ που προφανώς και θα οδηγούσαν σε Χρουστσώφ και Κοσύγκιν.

haridimos είπε...

Νομίζω πως αυτό χρήζει ξεχωριστής ανάρτησης

«Γκορμπα-ποιός;», λένε οι Ρώσοι

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Αύριο, στα 80χρονα

Scar Tissue είπε...

Την αρθρογραφία κατά της κυβέρνησης Μεντβέντεφ-Πούτιν,την κάνει από σκοπιά ΟΑΚΚΕ ο σημαδεμένος;

Scar Tissue είπε...

A!Bάλε κ μια νέα ψηφοφορία, έχουμε πολλή μικροαστική ανυπομονησία

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Θα βάλω. Αύριο με τα 80χρονα

Ανυποψίαστος είπε...

Όσο το ΚΚΕ θα σιωπά,εμείς θα ανασύρουμε πληροφορίες από "ύποπτες πηγές".Πέφτοντας δυστυχώς ενίοτε θύματα της αστικής προπαγάνδας,αφού το κόμμα μας αφήνει απροστάτευτους..

http://el-pontos.blogspot.com/2010/05/38000-1930-1949.html

Trash θεέ πάρε την ΠΑΕ! Αλλά πρώτα εξήγησέ μας:

1)Αποδέχεσαι τη λογική "συλλογικής ευθύνης" που βρωμοκοπάει η διαταγή Nr: 50215 της NKVD;
2)Είναι κάθε άνθρωπος αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου;
3)Γιατί η εντολή του Γιεζώφ έχει χαρακτηριστικά "εθνικής εκκαθάρισης";
4)Γιατί η εθνική εκκαθάριση συνεχίζεται και το '49,αφού έχουν ολοκληρωθεί κολλεκτιβοποίηση,εκβιομηχάνιση,Β' Π.Π. ;
5)Γιατί στην παράγραφο (δ) γίνεται ειδική μνεία στους πολιτικούς πρόσφυγες από Ελλάδα,κομμουνιστές επί τω πλείστω;

Είναι να ξερνάει κανείς...

Trolletarios είπε...

Να απαντήσω εγώ στον Ανυποψίαστο.

1) Όχι, δεν είναι σωστή η λογική της συλλογικής ευθύνης.
2) Ναι
3) Δεν έχει. Η εντολή του Γιεζώβ δόθηκε γιατί ήταν γνωστή η τακτική των Ναζί να υποκινούν εθνικιστικά αποσχηστικά κινήματα για να αποδυναμώσουν τους αντιπάλους τους.
4) Γιατί ο κόσμος βρισκόταν στα πρόθυρα ενός τρίτου πολέμου.
5) Μάλλον γιατί αν οι Ελληνικές μυστικές υπηρεσίες έστελναν πράκτορες να υποκινήσουν εθνικιστικό κίνημα, θα τους έστελναν ως πρόσφυγες και όχι ως πράκτορες.

Να κάνω και γω ερωτήσεις τώρα:

1) Υπάρχουν επιχειρήσεις ασφαλείας που δεν έχουν χαρακτήρα συλλογικής δίωξης;
2) Υπάρχει επανάσταση που να μην έχει παραβιάσει βασικές ανθρωπιστικές αρχές όπως το τεκμηριο της αθωότητας;
3) Αν δεν καταδικάζουμε την τρομοκρατία της Γαλλικής Επανάστασης και του Ρωσσικού Εμφυλίου, γιατί καταδικάζουμε την τρομοκρατία ενόψει του δευτέρου παγκοσμίου;
4) Μήπως αντί να καταδικάζουμε ή να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας είναι καλύτερο να δούμε γιατί συγκεκρίμενες συνθήκες οδηγούν σε τέτοια γεγονότα, αναλογιζόμενοι παράλληλα τι εναλλακτικές υπήρχαν σε επίπεδο συγκεκριμένης πολιτικής;
5) Είχε κανένα συγκεκριμένο συμφέρον η σοβιετική ηγεσία στο να προβεί σε "εθνικές εκκαθαρισεις"; Αν ναι τότε ποιό, αν όχι τότε γιατί;
6) Γιατί υπάρχουν σήμερα πόντιοι που μόνο καλά λόγια έχουν να πουν για την ΕΣΣΔ;

Ανυποψίαστος είπε...

Στα 1) και 2) συμφωνούμε λοιπόν.
3)Απ' τη στιγμή πού η εντολή μιλά για τους έλληνες,ναι έχει σαφή εθνικά χαρακτηριστικά,όπως και οι άλλες για τους γερμανούς του Βόλγα κλπ.
Αν έχεις χάσει την εμπιστοσύνη των μειονοτήτων,μπορείς να την ξανακερδίσεις.Δε σου φταίνε οι ναζί πράκτορες.Αλλά αντί γι'αυτό εκτοπίζεις και εκτελείς μαζικά; Ωραίος κομμουνιστής ρε μεγάλε...
4)Κάθε φορά που θα βρίσκεσαι μπροστά στον κίνδυνο ενός πολέμου,θα σφάζεις το λαό σου,τους διαφωνούντες,τους πρόσφυγες; Στον εμφύλιο γιατί δεν τους έσφαξε ο Λένιν,που όλα παίζονταν τότε κορώνα-γράμματα;
Στην κρίση της Κούβας που είμασταν στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου,γιατί δεν έγιναν αντίστοιχες εκκαθαρίσεις;
Η Κούβα κ' η Γιουκοσλαβία,πιο μικρά και απειλούμενα κράτη,γιατί δεν έκαναν τα αντίστοιχα;Γιατί δεν "καθάρισαν" την ουγγρική μειονότητα;
Και μην ξεχνάς ότι το '49 η ΕΣΣΔ αποκτά πυρηνική βόμβα και η κατάσταση ισορροπεί αρκετά.
5)Αν η Ελλάδα,ή η Γερμανία,σου στέλνει πράκτορες μαζί με πολιτικούς πρόσφυγες,εσύ θα τους καθαρίσεις όλους; Θα σκοτώσεις π.χ. 20.000 επειδή δε μπορείς να βρείς 100; Τους πρόσφυγες συντρόφους σου δεν τους σκέφτεσαι; Τόσο ανίκανος είσαι; Δεν μπορείς να κάνεις σωστά τη δουλειά σου; Τί σκατά NKVD για τα μπάζα είσαι; Εκτός αν παίζεις άλλο βρώμικο ρόλο..

Απαντήσεις:

1)ΝΑΙ,υπάρχουν επιχειρήσεις ασφαλείας που δεν έχουν χαρακτήρα μαζικής δίωξης.ΠΟΤΕ δεν πρέπει να έχουν.Αλλιώς ή είσαι άχρηστος ή κάπου αλλού στοχεύεις.
2)Όχι.Αλλά επί εκκαθαρίσεων '36-'39 έχεις σταθερό και πανίσχυρο καθεστώς.Έχεις το εργατικό ΚΡΑΤΟΣ.Ή μήπως δεν το έχεις;
'Η μήπως έχεις συσσωρεύσει την απογοήτευση του λαού,του κόμματος,του στρατού από την καταπιεστική ανελεύθερη πολιτική σου και πρέπει να πέσει λεπίδι επί δικαίων και αδίκων προς γνώση και συμμόρφωση;
3)Τα ίδια.
4)Αντί να κρύβεσαι πίσω απ'το δάχτυλό σου,σκέψου μήπως υπάρχει ήδη το '35 μια νέα άρχουσα τάξη που "αποφασίζει και διατάσσει" σε βάρος του δυσαρεστημένου λαού με βασικό όπλο την τρομοκρατία.Τα αστειάκια περί πρακτόρων είναι για την Α' δημοτικού.
5)όπως παραπάνω.
6)Και σήμερα υπάρχουν στα χωριά ηλικιωμένοι με καλά λόγια για τη χούντα που τους έφτιαξε δρόμους.
Ρώτα όλο το ρωσσικό λαό,ειδικά για την περίοδο των εκκαθαρίσεων,να δεις τί θα σου πει.Αν αναζητάς πραγματικά την αλήθεια,και δεν είσαι απλώς απολογητής του σταλινικού καθεστώτος.

Μ'αυτά τα μυαλά δεν πάμε μπροστά,δεν πείθουμε.Εκτός αν στις μέρες μας φταίει τώρα η αστική προπαγάνδα και οι πράκτορες της CIA.Έτερον-εκάτερον..

Ανώνυμος είπε...

Πάντως είναι αυτός ο ρώσικος λαός που στις αστικές δημοσκοπήσεις λέει σε πολύ μεγάλα ποσοστά ότι επι εσσδ ήταν καλύτερα και ότι ο σοσιαλισμός παρά τα λάθη ήταν πολύ καλύτερος. Και επίσης έβγαλαν το στάλιν 2ο σπουδαιότερο ηγέτη (για πρώτος ήταν αλλά άλλαξαν τους κανόνες επίτηδες). Ανώμαλοι άνθρωποι!
Για την κούβα και τις δημοκρατικές ελευθερίες λένε τα χειρότερα.
Για τη γιουγκοσλαβία επί τίτο και ότι καταπιέζονταν οι μειονότητες το ίδιο.
Είναι πάντα θέμα του τι θες να πιστέψεις.

ΤRASH είπε...

@Ανυποψίαστος:
Με κάλυψε ο trolletarios, ελπίζω και εσένα.
@Trolletarios:
Νομίζω μως το πρώτο σου σχόλιο μπάζει σε κάποια σημεία.
1)"γίνανε πολλά και διάφορα εγκληματικά έκτροπα με γνώση και προτροπή του Στάλιν."
Η αποπομπή του Γιεζώφ δείχνει το αντίθετο.
2)"Έχουμε την έγκριση του ίδιου του Στάλιν για τη χρήση βασανιστηρίων, την διατάγη Νο 00447 της ΝΚΒΔ για μαζικές επιχειρήσεις εναντίων διάφορων αντισοβιετικών στοιχείων και άλλα πολλά και διάφορα."
Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για μία περίοδο που η νεαρή ακόμη Σοβιετική Δημοκρατία αγωνίζεται με διακύβευμα την ίδια της την ύπαρξη.
Θα μπορούσα να βάλω και εγώ το ιστορικό (και φυσικά αναπάντητο ερώτημα) εάν η Σοβιετία θα επβίωνε αμεσοπρόθεσμα, χωρίς αυτές τις πρακτικές.
3)"στον Γίεζωφ και στους μπράβους του "
Πραγματικά μου φαίνεται τουλάχιστον αντιαισθητικός (για να χρησιμοποιήσω την ηπιότερη έκφραση) ο χαρακτηρισμός "μπράβοι του Γιεζώφ" για τα εντεταλμένα Σοβιετικά όργανα ασφάλειας.
4)Τίποτε για τον Ρούση δεν διαστρεύλωσε ο Ρίζος. Αυτό τουλάχιστον είναι το δικό μου συμπέρασμα.Ευτυχώς υπάρχουν τόσο το άρθρο του, όσο και η κριτική σε αυτό.
Τέλος να διευκρινήσω πως θεωρόντας τις πρακτικές μιας συγκεκριμένης εποχής, ό,τι καλυτερο μπορούσε να γίνει σε εκείνες τις συγκεκριμένες συνθήκες (πολύ περισσότερο λαμβάνοντας υπόψην τις εναλλακτικές προτάσεις που είχαν διατυπωθεί τότε), επ'ουδενί δεν σημαίνει πως αυτό είναι και το ιδανικό μου για τον κόσμο που ονειρεύομαι αύριο.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ποιος είπε ότι επί στον εμφύλιο δε γίνονταν εκτελέσεις;

d1amat είπε...

θα εκπλαγείτε το πόσο αλλάζει το "ψυχολογικό" φορτίο ενός ιστορικού γεγονότος, όταν α) βάλεις σε δεύτερο πλάνο τα πρόσωπα κι επικεντρωθείς στα γεγονότα β) εξετάσεις το γεγονός αγνοώντας τις ιστορικές του συνέπειες και τις μετέπειτα ερμηνείες. Πάντα υπάρχει μια αδιόρατη "ιδεολογική" (ψυχολογική) μάλλον προσέγγιση σε κάθε ερμηνεία που δυσκολεύει την επιστημονικότητα οποιουδήποτε χρήσιμου συμπεράσματος.
Οι δίκες της Μόσχας ήταν αναπόφευκτο γεγονός τη συγκεκριμένη εποχή και με την συγκεκριμένη ηγεσία. Ασφαλώς ήταν δυσάρεστες σε πολύ κόσμο. Και κάποτε θα καούν και τα χλωρά μαζί με τα ξερά, έτσι είναι η ζωή μερικές φορές, έχει τη δική της αίσθηση της δικαιοσύνης ας πούμε. Η τοποθέτηση της Αλέκας λοιπόν, πέρα από μια υποψία αυτοκριτικής για την ασυγκράτητη πολλές φορές ισοπέδωση της αντίληψης "αν δεν είστε μαζί μας, είστε εναντίον μας", δεν είναι κάτι περισσότερο από έναν καλώς εκφρασμένο πολιτικό λόγο. Η πραγματικότητα μπορεί πάντοτε να διαψεύσει κάθε ιδεολογική, πολιτική (συνεπώς ως ένα βαθμό, ηθική) ερμηνεία και να γίνει ανείπωτα σκληρή (ή ανείπωτα ευχάριστη)

Τρολλετάριος είπε...

Συνεχίζοντας το παιχνίδι των ερωταπαντήσεων

3) Το ότι έχει εθνικά χαρακτηριστικά δεν σημαίνει ότι έχει χαρακτήρα εθνοκάθαρσης. Μπερδεύεις ανόμοια πράματα. Οι υπηρεσίες ασφαλείας είχαν προφανώς κάποιες υπηρεσίες (σωστές η λάθος) για πιθανό ελληνικό εθνικιστικό κίνημα. Τι θα πρεπε δηλαδή να κάνουν, να στοχεύσουν ισότιμα όλες τις εθνικότητες της ΕΣΣΔ στο όνομα της ισότητας των λαών;

4) Κάθε φορά που βρίσκεσαι στον κίνδυνο ενός πολέμου θα παίρνεις σκληρές αποφάσεις και μερικές φορές μπορεί να έχεις μόνο άσχημες επιλογές μπροστά σου. Ο Λένιν το ήξερε αυτό και έπραξε αναλόγως στον εμφύλιο. Η Κούβα δεν έχει εθνικές μειονότητες. Για τη Γιουγκοσλαβία δεν γνωρίζω αρκετά πράματα. Θες να πεις οτι ήταν λιγότερο "εκφυλισμένο εργατικό κράτος" και πιο δημοκρατική;
5) Σύμφωνα με τα άρθρα συνελήφθησαν 30κάτι χιλιάδες από τους οποίους προφανώς οι περισσότεροι δεν εκτελέστηκαν. Αν σε ένα πλυθησμό 400,000 σου στειλουν 100 πράκτορες και έχεις και 4,000 που ήταν έτσι και αλλιώς οργανωμένοι αντεπαναστάτες τι θα κάνεις; Είναι τόσο συνωμοσιολογικό να θεωρείς ότι ένα 1% ενός πλυθησμού δουλεύει ενεργά εναντίον του καθεστώτος;

1) Διαφωνώ. Μην μπερδεύεις την απλή αστυνόμευση με της επιχειρήσεις κρατικής ασφαλείας.
2) Προφανώς και δεν έχεις σταθερό και πανίσχυρο καθεστώς. Έχει ήδη γίνει η δολοφονία του Κίρωφ, ο πόλεμος έρχεται. Θα πω επίσης ότι η σοβιετική ηγεσία είχε την τάσει να φορτώνει σε φανταστικούς πράκτωρες διάφορες δικές τις αποτυχίες (άσχετα αν το κανε εν γνώση της ή όχι) στον οικονομικό τομέα. Αυτό δεν σημαίνει οτι τα πράγματα δεν ήταν δύσκολα και ότι η χώρα είχε ανοσία στην κατασκοπία και το σαμποτάζ.

4) Τελικά η γραφειοκρατία (ο στρατός, το κόμμα κλπ) ήταν δυσαρεστημένη και έπρεπε να σφαγεί ή ήταν νέα άρχουσα τάξη. Αποφασίστε επιτέλους.

5) Ατυχής η σύνδεση. Προφανώς η χούντα ωφέλησε κάποιους ανθρώπους στην Ελλάδα αλλιώς δεν θα υπήρχε. Εγώ σου μιλάω για έναν πλυθησμό ο οποίος υπέστη "εθνοκάθαρση". Μήπως η αλήθεια είναι ότι μετά την μεταφορά τους στο Καζαχστάν, οι πόντιοι εντάχθηκαν στην κοινωνία, μπήκαν όπως όλος ο κόσμος σε πανεπιστήμια και γενικά διέπρεψαν παραμένοντας Πόντιοι; Κάθαρση;

Στον τρας,

1) Είναι λίγο αφελές να νομίζουμε ότι και ο Γιάκοντα και ο Γιεζώφ έπραταν και οι δύο χωρίς τη γνώση του Στάλιν ο οποίος μόλις ανακάληψε τα αίσχη τους αποφάσισε να τους απομακρίνει.
2) Δεν διαφωνώ, αυτό λέω και στον ανυποψίαστο. Αμφιβάλλω όμως οτι τα βασανιστήρια προσφέρουν στην ασφάλεια μιας δημοκρατίας. Το αντίθετο μάλλον μιλώντας και ιδεολογικά αλλά και ως προς την αξία τους ως μέθοδο ανάκρισης.
3) Όταν τα όργανα ασφαλείας αποκτούν ιδιότητες δικαστή και εκτελεστή μόνο ως μπράβοι μπορούν να χαρακτηριστούν.
4) Διαφωνώ αλλά είναι εκτός θέματος.

Συμφωνώ με την τελευταία σου πρόταση.

ΤΣΙΤΑΤΟΛΟΓΟΣ είπε...

(ΠΩΛ) ΠΟΤ ΠΟΥΡΙ ΤΡΟΤΣΚΥ:

«Η νίκη του Χίτλερ ήταν το αποτέλεσμα της αξιοκαταφρόνητης και εγκληματικής πολιτικής της Κομιντέρν. "Χωρίς τον Στάλιν, δε θα υπήρχε η νίκη του Χίτλερ".»42

«Η σταλινική Κομιντέρν, όπως και η σταλινική διπλωματία, βοήθησαν, καθεμιά από την πλευρά της, τον Χίτλερ να εδραιωθεί.»43

«Η γραφειοκρατία της Κομιντέρν, σε σύμπραξη με τη σοσιαλδημοκρατία, κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να μετατρέψει την Ευρώπη, και τον κόσμο όλο ακόμα, σε φασιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.»44

«Η Κομιντέρν δημιούργησε μια από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για την επικράτηση του φασισμού. Για να ανατραπεί ο Χίτλερ, χρειάζεται να τελειώνουμε με την Κομιντέρν.»45

«Εργαζόμενοι, μάθετε να περιφρονείτε αυτό το γραφειοκρατικό συρφετό!»46

«(Οι εργαζόμενοι) πρέπει να ξεριζώσουν αμείλικτα από το εργατικό κίνημα τη θεωρία και την πράξη του γραφειοκρατικού τυχοδιωκτισμού.»47

ΛΟΥΝΤΟ ΜΑΡΤΕΝΣ-ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΣΤΑΛΙΝ
ΣΕΛΙΔΕΣ 204-210

Ανυποψίαστος είπε...

Τσιτατολόγε,

καταρχήν και μόνο η χρήση τσιτάτων,αποκομμένων από την ουσία και το νόημα του κειμένου,όχι μόνο δεν οδηγεί σε σοβαρά συμπεράσματα,αλλά δείχνει μάλλον την αγωνία σου να πετάξεις στα γρήγορα μια "απάντηση" και να ξεμπερδεύεις.
Θα μπορούσα και εγώ να μαζέψω άφθονα τσιτάτα π.χ. της Λούξεμπουργκ,και να αποδείξω ως υπαλληλάκος ασφαλείας στο μεγάλο αφεντικό μου,την αντεπαναστατική της στάση,και την ανάγκη εκτοπισμού της στη Σιβηρία.
Όσο για την ποιότητα του Λούντο Μάρτενς,ως "σοβαρού ιστορικού" και συγγραφέα (όχι την πολιτική του τοποθέτηση,ελεύθερος είναι να πιστεύει ότι θέλει) γελάνε και τα ντουβάρια.
Δες εδώ:

http://allotriosi.wordpress.com/2009/01/22/martens/

και εδώ επίσης:

http://allotriosi.wordpress.com/2009/12/28/mlkke_martens_stali/

Όμως μη δέχεσαι να αφομοιώνεις άκριτα ότι σου σερβίρει το κόμμα,στα πλαίσια της γεροντοσταλινικής στροφής του.Ψάξε,ρώτα,μάθε και την άλλη άποψη.Δες και την άποψη του Ρούσση περί Λούντο Μάρτενς εδώ:

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1260616

Αν σε ενδιαφέρουν πραγματικά οι απόψεις του Τρότσκι,διάβασε την "Προδομένη επανάσταση" ή/και τα κείμενα για την "Ανοδο του φασισμού στη Γερμανία".
Από εκεί ψάρεψε ο Λούντο Μάρτενς τα τσιτάτα αυτά,που περήφανα μας παρουσιάζει ως σύγχρονος Κλουζώ!
Αν αντιθέτως αρκείσαι μόνο στα τσιτάτα,δε μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο.

Υ.Γ για τα υπόλοπα θα επανέλθω μόλις βρω χρόνο,ελπίζω σύντομα..

Ανώνυμος είπε...

Για την αναφορά στον Λούντο Μάρτενς:
έχε υπόψιν σου ότι η ΚΕ μετά την φιλική "συζήτηση" με τον Ρούση διέγραψε τις αναφορές στο βιβλίο του στην τελική απόφαση του 18ου Συνεδρίου.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν μπορεί να διαβάζει το βιβλίο και να ασκεί στοιχεία από αυτό.
Σημαίνει όμως ότι και η ηγεσία του ΚΚΕ συνειδητά απάλειψε την αναφορά στον Μάρτενς.
Από κει και πέρα, καλό είναι να διαβάζουμε τα πρωτότυπα. Οπότε ισχύει ό,τι είπε ο από πάνω.

Ανυποψίαστος είπε...

Συμφωνώ ανώνυμε.

Εξάλλου πάντοτε ήμουν του διαβάσματος από το πρωτότυπο,και όχι από αποσπασματικές μπροσούρες.
Να διαβάσουμε με κριτική σκέψη και τον Στάλιν και τον Τρότσκι,και τον Μάρτενς και τον Μπετελέμ και τον Κλιφ, και την Λούξεμπουργκ και τον τόσο ξεχασμένο Γκράμσι.
Το διάβασμα,χωρίς να αμελώ τη δράση,ωφελεί απίστευτα.Οι σκυλοκαυγάδες και οι τσιτατομαχίες όχι!

Αναυδος είπε...

Αν και λίγο αργοπορημένος
Οι εθνικές επιχειρήσεις είχαν φαινομενικά εθνικό χαρακτήρα αλλά αν πχ κάποιος διαβάσει την εντολή 50215 θα δει ότι δεν στρέφεται γενικά ενάντια στους Έλληνες αλλά στους Έλληνες που ανήκουν σε αντι-σοσιαλιστικά κοινωνικά στρώματα ή που στο παρελθόν είχανε αναμιχθεί σε αντικαθεστωτικές δραστηριότητες. Επίσης αν και κακομεταφρασμένη (σκόπιμα?) η διαταγή αναφέρεται σε παρανόμως εισελθόντες στην ΕΣΣΔ και δε ζητά απαραιτήτως την εξορία ή εξόντωση τους αλλά το τσεκάρισμα τους αρχικά.

Η πολυσυζητημένη διαταγή 447 εξετάζεται εν πολλοίς έξω από την πραγματική κατάσταση της εποχής αγνοώντας ότι από το 1931-1936 υπάρχουν πάνω από 600,000 δραπέτες κουλάκοι από τους τόπους εξορίας τους του 1930-31. Μία πραγματική αντικομμουνιστική στρατιά πρακτικά παντού στην ΕΣΣΔ.

KKE tro-lou είπε...

Άναυδε δεν ξέρω για πια μετάφραση σκόπιμη ή μη λες αλλα το κείμενο της διαταγής ( εδώ σε πιντιεφ: http://www.greek-martirolog.ru./f_protocols/directive50215/directive50215.pdf) είναι ξεκάθαρο.

Η παράγραφος 2 λέει να συληφθούν όλοι οι έλληνες των ακόλουθων κατηγοριών, με την κατηγορία Γ να αναφέρεται στους πολιτικούς μετανάστες ΚΑΙ όσους βρίσκονται παράνομα στη χώρα, οχι στους πολιτικούς μετανάστες ΠΟΥ βρίσκονται παράνομα στη χώρα.

Προφανώς το κείμενο δεν μιλάει για εξόντωση και εξορία αυτόματα, αλλά η κατάληξη ήταν πολλές φορές τέτοια στην πράξη. Το ότι πολλές φορές τα ίδια όργανα ασφαλείας ήταν υπεύθυνα για τη δίκη των κατηγορουμένων και την εκτέλεση των ποινών δημιουργεί θέματα αξιοπιστίας του συστήματος δικαιοσύνης της ΕΣΣΔ την εποχή εκείνη. Επίσης, είναι ξεκάθαρη η λογική συλλογικής ευθύνης στην οποία βασίζεται η εντολή.

Τώρα αν όλα αυτά είναι κατανοήτα λόγω των συνθηκών της εποχής είναι άλλο ζήτημα. Σίγουρα η ΚΚΕδάρα μας θα τα καταφέρει καλύτερα στο μέλλον.

KKE tro-lou είπε...

Απο ιστορικής άποψης πάντως, θα ήταν ενδιαφέρον να ερευνηθεί κατά πόσο ισχύει η εισαγωγική πρόταση της εντολής, δηλαδή ότι σύμφωνα με στοιχεία οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες διενεργούσαν αντικαθεστωτικές επιχειρήσεις την εποχή εκείνη στην ΕΣΣΔ.

Αναυδος είπε...

@KKE tro-lou
1. Νομίζεις ότι υπήρχε νόμιμος τρόπος εισόδου στην ΕΣΣΔ για την πλειοψηφία των πολιτικών προσφύγων (και των Ελλήνων). Οταν αναφέρθηκα σε λάθος στη μετάφραση εννοώ τη λέξη εκκαθάριση που η ορθή είναι όμως έλεγχος
2. Από που προκύπτει ότι πολλές φορές η κατάληξη ήταν εξόντωση ή εξορία ?.
3. Η τροίκα αποτελούταν από 1 κομματικό υπεύθυνο, 1 NKVD 1 από την εισαγγελία άρα δεν ήταν τα όργανα ασφαλείας υπεύθυνα για την απονομή δικαιοσύνης .
4. Συλλογική ευθύνη δεν προκύπτει ούτε με βάση την ταξική καταγωγή γιατί οι τροίκες εξέταζαν κάθε υπόθεση ατομικά

Θα έλεγα ότι πρόκειται για μαζική απονομή δικαιοσύνης. Εννοείται ότι και λάθη και υπερβολές και εγκλήματα έγιναν υπήρχε όμως και αναθεώρηση (την ίδια περίοδο) αλλά και τιμωρία όσων εντέλει παραβίασαν την σοσιαλιστική νομιμότητα.

KKE tro-lou είπε...

1. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Το κείμενο πάντως διαχωρίζει περί πολιτικών προσφύγων και παράνομα βρισκόμενους στη χώρα. Όσο για τη μετάφραση, κάνεις λάθος. Το κέιμενο μιλάει ξεκάθαρα για счистка ή για очистка (το πρώτο γράμμα είναι δυσανάγωνστο) λέξεις που σημάινουν "εκκαθάριση" στα ρωσσικά. Αυτό που είναι λάθος είναι ότι η μετάφραση στο σάιτ που λινκαρε ο ανυποψίαστος λέει "εξονυχιστική εκκαθάριση από τα παραπάνω άτομα, που εργάζονται:" ενώ το αυθεντικό μιλάει για εκκαθάριση των επιχειρήσεων, του κόμματος και του στρατού και γενικά όλων των στρατηγικών δομών, από αυτά τα άτομα. Μικρό λάθος που δεν αλλάζει ιδιέταιρα το νόημα του κειμένου.

2. Από τα αρχεία.

3. Η ΝΚΒΝΤ και τα όργανα ασφαλείας ήταν συμφυσμένα εκείνη την περίοδο. Δεν νοείται υγειές νομικό σύστημα στο οποίο οι υπηρεσίες ασφαλείας έχουν λόγο στην καταδίκη ή μη των κατηγορουμένων.

4. Βεβαίως, αλλά η στόχευση γινόταν συλλογικά όχι ατομικά. Άνθρωποι συλλαμβάνονταν επειδή άνοικαν σε συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες, όχι επειδή συγκεκριμένες έρευνες οδηγούσαν σε κατηγορίες εναντίον τους.


Καλό είναι ξαναλέω να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα με ιστορικό τρόπο και να αποφεύγουμε εύκολα ξεμπερδέματα.

Αναυδος είπε...

@KKE-trolou

1. Για τους πολιτικούς πρόσφυγες αυτό που εννοώ είναι ότι δραπέτες/φυγαδες όντας οι περισσότεροι ήταν χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα ή πολλές φορές αν είχαν ήταν πλαστά. Με τον ίδιο τρόπο και δεδομένου ότι νόμιμο ΚΚΕ για να δίνει εξηγήσεις δεν υπήρχε πολλοί εισχώρησαν στην ΕΣΣΔ με άλλους σκοπούς.

2. Οι πηγές για τις διώξεις των Ελλήνων το 1937-38 μιλούν για λιγότερο από 4,000 συλλήψεις (οι εκτιμήσεις του V.N Khaustov που έχουν αναπαραχθεί από πολλούς).

3. Η NKVD ήταν τα όργανα ασφαλείας και η εισαγγελία ήταν η εισαγγελία δεν υπήρχε οργανική σχέση μεταξύ τους. Μάλιστα ο μεγαλύτερος πολέμιος του Γιεζοφ ήταν ο Βισινσκι.

Εστω με ιστορικό τρόπο η αντιπαράθεση τότε γιατί βάζεις κάποιες νομικές ‘αρχές’ πάνω από εποχές και κοινωνικά συστήματα ?